"எந்நாடு சென்றாலும்
தென்னாடுடைய சிவனுக்கு
மாதவிடாய் பெண்கள் மட்டும்
ஆவதே இல்லை"
-கவிஞர் கனிமொழி
"மாதவிடாய் நாளில் தான்
த்ரௌபதிக்கு சேலை தந்தான்
கண்ணன்"
-ஸ்ரீ ரமேஷ் சதாசிவம்
ஒன்றானவன்
உருவில் இரண்டானவன்
உருவான செந்தமிழில் மூன்றானவன்
நன்றான வேதத்தில் நான்கானவன்
நம சிவாய என ஐந்தானவன்
இன்பச் சுவைகளுக்குள் ஆறானவன்
இசை ஸ்வரங்களில் ஏழானவன்
சித்திக்கும் பொருள்களில் எட்டானவன்
தித்திக்கும் நவரச வித்தானவன்
பத்தானவன்
நெஞ்சில் பற்றானவன்
பன்னிருகை வேலவனை
பெற்றானவன்....
முற்றாதவன் மூல முதலானவன்
முன்னைக்கும் பின்னைக்கும்
நடுவானவன்
தான் பாதி உமை பாதி
கொண்டானவன்
சரி பாதி பெண்மைக்கு
தந்தானவன்
-ஔவையார்
நாம் பெண்களுக்கு 33% தர வேண்டும் என சிந்திப்பதற்கு சில யுகங்களுக்கு முன்பே பெண்மைக்கு 50% கொடுத்தவர் சிவபெருமான். அவரின் பெருமை அறியாதார் அறியாதாரே!
1 comment:
அன்பரே,
உட்பொருள் அறியாதோர், தாம் அனைத்தும் அறிவோம் என்ற அகங்காரம் கொண்டு கண்டபடி பேசுவர். இறைவன் தம்மில் பாதியை இறைவிக்குக் கொடுத்ததின் சாராம்சமாக இந்த அடியவனுக்குத் தோன்றியதை ஒரு முறை ஆங்கிலத்தில் எழுதியிருந்தேன். அதனை இங்கே மறுபதிப்பிடுகிறேன்.
1. The essence of the message from Lord Shiva (in Tiruvannamalai) to the universe is that one shall give up AhankAr. In the Divine play of solving the issue of who is greater among two of the Tri Murtis, Maha Vishnu and Brahman, Arunachala Shiva establishes that even the Tri Murtis, who are as great as Maha Vishnu and Brahman shall not think that I am greater than the other.
2. A poem (veNBA) written by Bhagawan Ramana conveys the above message. It is reproduced here, Bhagawan is a well known Upadesa Guru, a meditation guru. His poetic skills are not much publicised. His poems are thought provoking and are deep in their contents. Vocabulary is of a high order. Though one might find that the usage of his words is of the Arunagirinathar era, when the mix of Sanskrit in Tamil words was of a higher level. Bhagawan has composed some songs as well.
Buddhi ahankAram pulampeydha vOngu
maththi yithanthAn maRaiyavanu mAlu
naththavaRiyAthu nalankulaiya annAR
maththi oLir aNNAmalaiyin athu meyyAe.
3. Then arises the natural question as to if that were so, does not the same principle apply to Shiva Himself.
“Yes - it does” shows Shiva.
He offers (or one could even say 'surrenders') half of his own self to Parvati and establishes even He Himself shall not have the thought "I". With this single act, He established not only Him but also Parvati shall not have the thought “I’. Two fruits in one go. Even on the earlier occasion it was two fruits – Maha Vishnu and Brahma. (The western way of addressing the wife as the better half may be an interesting point of reference here.)
4. On another view, Shiva says – it is not two; it is one – the Saramsa of Advaita.– He established that it is “one” and not “two”. Be it Maha Vishnu and Brahma - or Himself and Parvati. First He establishes it is Him – the Supreme and no other. Then He establishes it is “We” and not “I”. (The first Management Guru of the Universe?) Why did He have to establish the same fact twice and not once is an interesting point, though. Like in the modern days of resolutions by proposal and seconding? He Himself proposed, He Himself seconded and He Himself disposed.
5. On the Tirukartikai Deepam festival, Shiva-Parvati appear as Ardhanaarishwara / Ammaiappar for just about two minutes and only at Their appearance the Mahadeepam is lit at the Temple and simultaneously at the top of the great Arunachala hill.
Post a Comment